ავტორი: ანა სოლაშვილი
გურამ თავართქილაძის სასწავლო უნივერსიტეტის სტუდენტი
ოდითგანვე არსებობდა, ადამიანებში, უთანასწორობის ინსტიქტი. ჯერ კიდევ, ქვის ხანის დროს, არსებობდა მატრიარქალური მმართველობა, სადაც, ქალი დომინანტი იყო.
მაგრამ მალე, მატრიარქატი პატრიარქტმა ჩაანაცვლა და მამკაცი გახდა მთავარი მმართველი პირი. ასეა დღესაც, რამაც გენდერული დისბალანსი წარმოშვა. ხშირად, ვიგებთ რომ მამრობითრი სქესისი წარმომადგენლები ფიზიკურად უსწორდებიან თავიანთ ცოლებს. ამის შესაჩერებლად, იქმნება ისეთი ორგანიზაციები, რომლებიც ხალხს თანასწორობისა და წესრიგისკენ მოუწოდებენ. თუ არ იქნება თანასწორობა, მაშინ იქნება გენდერული დაუბალანსებლობით წარმოქმნილი ძალადობა. ეს არ ნიშნავს მხოლოდ გენდერულ თანასწორობას.
[textmarker color=”e0f3ff”] ✔ იცი ინგლისური? შეარჩიე საჭირო დონის კურსები edu.aris.ge-ზე! [/textmarker].
ძალადობას შვხვდებით ნებისმიერ დროსა და ნებისმიერ ადგილას. მაგალითად, სკოლაში. რატომ, მაინც და მაინც, სკოლაში? – იმიტომ, რომ ბავშვი როდესაც იწყებს განათლების მიღებას ის აუცილებლად ხვდება ისეთ უსამათლობას და ძალადობის ფაქტებს, როგორიცაა უფროსის მიერ უმცროსის დაჩაგვრა და იმის მიღება რაც მას სურს, თუნდაც ძალის გამოყენებით.
სწორედ, აქედან ჩანს, რომ ბავშვი ჯერ კიდევ სკოლაში ხვდება ძალადობის ფაქტებს. მაგრამ თუ უფრო მეტად დავწვრილმანდებით მივხვდებით, რომ ოჯახში მშობლებს შორის თუ არის ცუდი ურთიერთობა, უფროსწორად, დარღვეულია გენდერული თანასწორობა, ამას ბავშვი ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნის დროს გრძნობს. სწორედ ამის აღმოსაკვეთად XIX საუკუნიდა მოყოლებული იქმნებოდა ქალთა დამცველთა და განმათავისუფლებელთა მოძრაობები. მაგრამ თანასწორობის უფლება ჯერ კიდევ არ არის ბოლომდე გადაწყვეტილი განსაკუთრებით კი საქართველოში.
