იასამნისფერი ქალაქი

 ავტორი: მარიამ გვარამია

თსუ-ის სტუდენტი

[spacer style=”1″ icon=”none”]

არის ერთი დღე და არის ერთი 3 მარტი… ჩვეულებრივად თენდება ხოლმე არაჩვეულებრივ დღეებში და მზე ისევ აღმოსავლეთიდან ამოდის… არაფერი განსაკუთრებული, არაფერი გამორჩეული და არაფერი ამაღელვებელი, უბრალოდ არის 3 მარტის დილა…

[textmarker color=”e0f3ff”] ✔ იცი ინგლისური? შეარჩიე საჭირო დონის კურსები edu.aris.ge-ზე! [/textmarker].

03.03.2015

11:00

ვდგები. სამ წინადადებაში ვატევ მთელი დღის სათქმელს და გარეთ გავდივარ. „ეს უფრო კარგი ფერია“- მესმის ხმა და ვხვდები, თუ რის შესახებ ამბობს ამას გამყიდველის ხმით გამყიდველი. „იყოს ეს, მე ეს მირჩევნია“ – ისმის მეორე ხმაც და უკვე მიხვედრაც არ უნდა, გრძნობ, რომ  ამას თავდაჯერებული ხმით ამბობს თავდაჯერებული მყიდველი.

11:15

ავტობუსში ვარ. ცხელა. ოხშივარავარდნილი ქვაბივით სუნთქავს ჩემს წინ მსუქანი. მერე რა რომ 3 მარტია, მერე რა რომ…

11:17

გაჩერება. ამოდის ბავშვი იასამნისფერი ლაქით, უკან მოჰყვება მამა. ჩემს წინ და გვერდით სხდებიან. მსუქანი კარგა ხნის ჩასულია.

11:20

ფანჯრიდან ვიყურები. ქალაქი იასამნისფერი გამხდარა. ადამიანებს ვერ ვამჩნევ, მხოლოდ მოსიარულე იასმანისფერ ლაქას ვხედავ.

12:00

ქუჩა. იასმანისფერი ლაქები. ხანდახან ყვითელი ლაქებიც გამოერევა.

12:30

ისევ ავტობუსი. სახლში ვრუნდები. 3 მარტია და მერე რა…

მხოლოდ ერთი დღით ხდება ქალაქი იასამნისფერი.

ჩვეულებრივად ღამდება და ჩვეულებრივად ანათებს მთავრეც.

არაჩვეულებრივიც არაფერია…