[blockquote style=”1″]mollybloom-ის ბლოგპოსტი Studinfo.Ge-ზე[/blockquote]
ასეთი საჭირო წიგნის გამოცემა კარგა ხანია არ დაანონსებულა.
არა, საინტერესო სიახლეების ნაკლებობას ნამდვილად არ ვუჩივით – თვე არ გავა, თითებჩასაკვნეტი ლიტერატურული ნუგბარი არ მოგვიმზადონ გამომცემლობებმა, მაგრამ საინტერესო ერთია და საჭირო – მეორე…
… იმიტომ, რომ “ხმათა ხავერდების და ღმერთების ენა” მხოლოდ ლამაზი მეტაფორაა და ლადო ასათიანის კრებულის გადაშლისას თუ გაგვახსენდება.
“რა ენა წახდეს, ერიც დაეცესო” – ესეც დავივიწყეთ და ამ ჩვენს ტკბილ ქართულს საშინლად ვეპყრობით.
ხომ იცით, პათეტიკა ჩემი საქმე არ არის, იოანე ზოსიმეთი და ქართული ენის საღვთო მისიით თავს არ შეგაწყენთ; ბევრად მიწიერი და პრაგმატული არგუმენტებიც არსებობს – ენა სახელმწიფოს ერთ-ერთი ატრიბუტია, მოსავლელი და მოსაფრთხილებელი; ესეც რომ არ იყოს, დამახინჯებული გამოთქმები ყურში ხანჯალივით მესობა. და, დარწმუნებული ვარ, არა მხოლოდ მე.
ახლა, მთლად ქართული ენის პალატის წევრივით მეტყველებას არავის ვთხოვ, მაგრამ ისიც ხომ ფაქტია, რომ გამართული ქართულით მოსაუბრე ადამიანები დინოზავრებივით გადაშენების პირას არიან; სამაგიეროდ, “ვსვავ”, “მასხავს”, “კარგით” ისე გახშირდა, უნებურად დაეჭვდები, გრამატიკის წესები ხომ არ შეცვალესო.
ქართველობა ისევ გვეამაყება, ადათ-წესებს ისევ ხმალამოწვდილი ვიცავთ, მაგრამ გაუკუღმართებული ევროპის შემრისხველი კომენტარები, როგორც წესი, ლათინური შრიფტით და, სულ მცირე, ორი-სამი შეცდომით იწერება.
არადა, რა ადვილია, “აბსოლიტურის” ნაცვლად “აბსოლუტური” დაწერო, “ამინისტიის” ნაცვლად – “ამნისტია”. “შეკლს”, “ბრედბერს” და “მურაკამს” რომ კითხულობ, ასეთი მარტივი რაღაცები არ უნდა გაგიჭირდეს.
“მიხაილოვის საავადმყოფო” და “ალექსანდროვის ბაღი” თვალსა და ყურს ერთად ჭრის. სწორი ფორმა თითქოს ყველამ იცის, მაგრამ რა გინდა…
ამ ტოტალური გრამატიკული ბაკქანალიის დასამარცხებლად მორიგი სახელმძღვანელოს გამოცემას აპირებენო, იფიქრებს ვინმე და… მწარედაც შეცდება.
ამ წიგნის გარეკანს შეხედეთ და მითხარით – ჰგავს ჩვეულებრივ სახელმძღვანელოს? მეც მაგას ვამბობ – არ ჰგავს.
ჯერ ავტორისა ვთქვათ – ზინა გაბიჩვაძე, ბლოგერი, ფილოლოგი და თბილისის ყველაზე მაგარი სკოლის პედაგოგი. ჰოდა, მეტი საქმე არ აქვთ ნიუტონელებს, ჩვეულებრივი წიგნების წერაზე დაკარგონ დრო…
არ ვიცი, იქნებ გახსოვთ კიდეც, ქალბატონ ზინას ბლოგი ჰქონდა; ბლოგოსფეროს (და არამხოლოდ) ქართული ენის გრამატიკის საიდუმლოებებს უზიარებდა, ოღონდ ჩვეულებრივ მოკვდავთათვის გასაგებ ენაზე, მარტივად, მოსაწყენი წესების და სქემების გარეშე.
ჰოდა, ამ პოსტების კრებულია ეს “ქართული ენა ზარმაცებისათვის”. გრამატიკაზე გეჭორავებითო, ავტორმა, და რა ჯობია, საინტერესო რაღაცებზე იუმორით, ენამოსწრებულად რომ გიყვებიან. თან ხალისობ, თან სწავლობ.
მარტო ბლოგერებისთვისაა ეს წიგნიო, ცხადია, არსად აწერია გარეკანს – ყველას გამოადგება, ვისაც ხეირიანი ქართულით მეტყველება სურს, მაგრამ ყველაზე მეტად ჩვენ გვჭირდება. რედაქტორები არ გვყავს, შეცდომებს არავინ გვისწორებს და ვერ წარმოიდგენთ, რა უსიამოვნოა, საინტერესოდ ჩაფიქრებულ პოსტს დასანანი გრამატიკული ლაფსუსი რომ აფუჭებს.
აპრილის ბოლოს იქნებაო, “სიესტაში” ამბობენ. ჯერ ამ ბლოგს გადაავლეთ თვალი – წარმოდგენას შეგიქმნით; მერე წიგნიც მოგვისწრებს, ერთად ვნახოთ და განვსაჯოთ.
ერთი თვეა, მაგიდაზე ფეხმოუცვლელად მიდევს ეს გადასარევი ლექსიკონი. ჰოდა, დარწმუნებული ვარ, ზარმაცების გრამატიკაც გამომადგება.
